Borowice to niewielka, ale bardzo atrakcyjna, cicha i spokojna miejscowość wypoczynkowa w Dolinie Pięciu Potoków w podnóża Karkonoszy na wysokości 625-710 m n.p.m. Założył ją w 1644 roku szwajcarski cieśla – Meertin Marksteiner, który uciekł z Czech w obawie przed prześladowaniami religijnymi w okresie kontrreformacji.
Pierwsi wczasowicze zaczęli tu przyjeżdżać do Borowic już w XIX wieku. Turystyka nasiliła się, gdy do Borowic poprowadzono drogę z Przesieki i Sosnówki. Przez Borowice przebiega niebieski szlak do Miłkowa, a także żółty i zielony szlak do Jagniątkowa i Zamku Chojnik, a w drugą stronę w Karkonosze. Najbardziej charakterystycznym budynkiem Borowic jest Kościół Matki Bożej Fatimskiej.
Historia Borowic
Od 1736 roku działał tu młyn wodny. Sto lat później zbudowano szkołę i karczmę. Zaś pod koniec XIX wieku, niewielka wioska stała się prawdziwym letniskiem z kilkoma pensjonatami i gospodami. W 1901 roku doprowadzono do Borowic drogę z Sosnówki i Karpacza Górnego. Rok później powstała droga łącząca miasteczko z Podgórzynem. W czasie II wojny światowej zaczęto budowę Drogi Sudeckiej. Utworzono również obóz pracy przymusowej. To właśnie jeńcy wojenni oraz robotnicy przymusowi zesłani z terenów Śląska zmuszani byli do nadludzkiej pracy przy budowie kamiennej Drogi Sudeckiej. Niemcy chcieli połączyć Sudety z Kotliną Jeleniogórską i Górami Izerskimi.
Drogi ostatecznie nigdy nie dokończono. Obecnie, za skrzyżowaniem Drogi Sudeckiej z niebieskim szlakiem, który wiedzie z Przesieki na Przełęcz Karkonoską. Po około kilometrze droga zmienia się w ścieżkę, przy której znajdują się wały kamieni. Potem ścieżka jest już trudniejsza do przebycia i zawraca na północny-wschów przecinając niebieski szlak.
Drogi rozwoju
Po II wojnie światowej Borowice zachowały charakter miejscowości letniskowej, rolniczej i pasterskiej. Jednak rdzenna ludność Karkonoszy musiała opuścić ten teren. Było to niezwykle skomplikowane przedsięwzięcie. Obejmowało przesiedlenie łącznie ponad 85 tysięcy Niemców. Z kolei ludność napływowa niechętnie adoptowała się do nowych warunków. Ludzie nie byli zainteresowani ani zagospodarowywaniem tego terenu, ani rozwojem turystyki. Lokalne rzemiosło i zakłady przemysłowe zniknęły, a dobrze prosperujące do tej pory pensjonaty i restauracje – wyraźnie podupadły.
Nie pomagały w tym rządowe ograniczenia w swobodnym poruszaniu się po przygranicznych terenach Karkonoszy. Dopiero w 1961 roku, gdy utworzono Drogę Przyjaźni Polsko-Czeskiej nastąpił stopniowy rozwój lokalnej turystyki. W samych Borowicach nie wybudowano zbyt wielu nowych obiektów, zachowując przy tym atrakcyjny dla turystów, oryginalny, dawny charakter.
W latach 90. XX wieku nastąpiło w tym zakresie znacznie większe ożywienie. Mieszkańcy okolicznych miast – Wrocławia i Jeleniej Góry, zaczęli nabywać w Borowicach działki. Budowali na nich lub remontowali domy z przeznaczeniem na prywatne pensjonaty. Popularność Borowic wśród turystów sukcesywnie rosła i do dziś utrzymuje się na wysokim poziomie.
Co warto zobaczyć odwiedzając Borowice?
Borowice leżą w Dolinie Pięciu Potoków: Jeleniego Potoku, Granicznika, Modrzyka, Bobrówki i Jodłówki, która tworzy naprawdę uroczą kotlinę z rozległymi łąkami. Wszystkie potoki stokowe zlewają się na wysokości Borowic w rzekę Kacza. Potoki, tworząc niewielkie, ale liczne kaskady, spływają zalesioną doliną. Podczas okresów wezbraniowych często opuszczają swoje stałe koryto, z kolei w okresach suchych zasilane są wodami podziemnymi.
Prawdziwą atrakcją Borowic jest Kalevala. To jedyna na świecie lapońska wioska położona poza Finlandią. Czeka tu na gości mnóstwo atrakcji oraz możliwość noclegu w wiszących namiotach, namiocie Wikinga lub Domku Muminków. Na terenie wioski znajdują się oryginalne beczki kąpielowe i tradycyjne fińskie sauny oraz urocze sklepiki z pamiątkami i lokalnymi smakołykami, wokół których ochoczo biegają renifery i psy zaprzęgowe.
Co jeszcze czeka na turystów odwiedzających Borowice?
W Borowicach, obok ośrodka Hottur, działa 650-metrowy wyciąg orczykowy wraz z wypożyczalnią sprzętu narciarskiego. Działa tu 700-metrowa trasa zjazdowa o różnicy poziomów ok. 130 metrów. Poza narciarstwem zimą i pieszymi wycieczkami po górach latem, turyści odwiedzający Borowice mogą wziąć udział w organizowanym od 1989 roku festiwalu poezji śpiewanej „Gitarą i piórem”.