Biały Jar to zagłębienie w zboczu nazywane niszą niwalną przekształcone w jar, utworzone przez lodowiec około 10 mln lat temu. Znajduje się dokładnie na północnym zboczu Równi pod Śnieżką, pomiędzy Małą Kopą a schroniskiem Strzecha Akademicka. Jego dno położone jest na wysokości około 1200 metrów. Górna krawędź sięga natomiast1350 m n.p.m. W XIX wieku w rejonie tym szukano złota a także wydobywano galenę z domieszką srebra.
Biały Jar – niezwykła budowa
Miejsce to posiada bardzo charakterystyczny kształt przypominający lejek. Teren jest szeroki ku górze i delikatnie zwęża się ku dołowi przechodząc w jar. Niestety budowa taka sprzyja powstawaniu w tym miejscu niebezpiecznych lawin śnieżnych. Dlatego szlaki turystyczne prowadzące przez Biały Jar zamyka się na okres zimowy. Pokrywa śnieżna utrzymuje się tu przez najdłuższy czas w ciągu całego roku.
Zbocza Białego Jaru porasta kosodrzewina, rośnie tu też wiele gatunków ziół. Od górnej krawędzi Białego Jaru rozchodzą się głębokie bruzdy szczelinowe skierowane ku dołowi. Bruzdy te odsłaniają jasno szarą zwietrzelinę granitową, od niej właśnie wywodzi się nazywa Jaru.
W Białym Jarze ma swoje źródło Złoty Potok, będący dopływem Łomnicy.
Biały Jar – ja się tu dostać?
Najprostszym sposobem dostanie się w ten wyjątkowy obszar jest wędrówka szlakiem czerwonym z Karpacza, rozpoczynająca się spod kolejki na Kopę. Innym rozwiązaniem jest wybór szlaku żółtego, w tym przypadku Biały Jar będzie można podziwiać z góry.
Z Białego Jaru można iść dalej w stronę Śnieżki, w tym celu należy wybrać szlak czarny, a następnie od schroniska „Dom Śląski” szlak czerwony.
Biały Jar – miejsce pamięci
To wyjątkowe miejsce było też świadkiem ogromnej tragedii. W 1968 roku zeszła tu lawina o długości 800 metrów i szerokości 80, która zabrała aż 24 osoby, z czego 19 odniosło śmierć. W miejscu tragedii ustawiono symboliczny kamień ku pamięci ofiar, który jednak został zniszczony przez kolejną lawinę. Obecny postument ustawiony został w 2008 roku.